22

"Przyjaciel to najwspanialsza osoba"

Nastepny ciezki dzien wisial nad Konoha... A zwlaszcza nad Hokage, ktora w tej chwili od samego rana siedziala nad papierami w swoimi biurze. Szczerze to nie znosila papierkowej roboty... tylko czytanie, podpisywanie i od czasu do czasu trzeba bylo stawiac pieczatki... jednym slowem czysta nuda. Nuda nad ktora czuwala jej asystenka... Shizune. Po chwili rozleglo sie pukanie do drzwi, wielmozna krzyknela swoim ostrym tonem "wejsc" a nastepnie drzwi sie otworzyly i stanal w nich Ebisu. Piata rozgladala sie za jeszcze jedna osoba, jednak nikogo wiecej nie dostrzegla.

- Czy nie miales czasami przyprowadzic kogos ze soba? - spytala przerzucajac jakies kartki papieru

- Nie bylo jej w domu, ani takze nie moglem jej nigdzie znalesc. - odpowiedzial mezczyzna poprawiajac sobie okulary na nosie

- W takim razie zanim zaczniesz swoja prace, idz do Yamanaki Ino i oznajmij jej ze oczekuje jej. - dodala spogladajac na niego zza sterty dokumentow, ten tylko pokiwal glowa i zniknal w glebie szarego gestego dymu. Nagle Tsunade przeniosla swoj wzrok na swoja asystentke, ktora odrazu wyczytala z jej wzroku co chciala zrobic.

- O nie! Jestes Hokage! Jesli sie nie uporasz z tymi papierami, to obiecuje Ci ze juz nigdy wiecej nie ujrzysz Sake na oczy! A jak narazie mozesz i tak o niej zapomniec... dostaniesz dopiero wtedy gdy skonczysz! - powiedziala podniesionym glosem. Piata wiedziala ze w tej sprawie nie ma sie z nia co sprzeczac, bo i tak z nia nie wygra, nawet jesli grozila by jej wydaleniem z wioski, to ona i tak bedzie trzymac sie swojego zdania. Wiec wrocila do czytania raportow... Po dwudziestu minutach ponownie rozleglo sie pukanie do drzwi i ponownie wielmozna wydala pozwolenie na wejscie do jej gabinetu. Gdy drzwi sie otworzyly, dalo sie widziec dosc dlugie blad wlosy upiete w kucyla, a takze niebieskie oczy.

- Wzywalas mnie, Hokage? - spytala Ino wchodzac i zamykajac za soba drzwi

- Tak. - odparla po czym odlozyla papiery ktore wlasnie czytala na bok, aby moc porozmawiac z kunoichi - Pewnie doszly juz cie plotki ze Sakura wrocila do wioski, cala i zdrowa. - dodala

- Tak, wlasnie mialam do niej isc ale nagle Ebisu przyszedl i powiedzial ze mnie wzywasz. - odpowiedziala blondynka swoim melodyjnym glosem

- W domu jej nie znajdziesz. - powiedziala Tsunade - On juz u niej byl, jednak niekogo nie bylo. I tu mam prosbe do ciebie, ale wytlumaczenie moze troche zajac, wiec lepiej usiadz - dodala, a dziewczyna usiadla na najblizszym krzesle, po czym Piata kontynuowala swoja wypowiedz - A wiec chodzi o to ze doszly mnie sluchy ze odkad Sakura sie ocknela jest jakas dziwna, cos ja martwi i gryzie, jednak nie daje

tego po sobie zbytnio poznac. Wczoraj nie chciala ze mna o tym rozmawiac wiec przelozylismy ta rozmowe na dzis, jednak Ebisu nie zastal jej w domu. A ja w tej chwili nie moge sie wyrwac z gabinetu - tu spojrzala na Shizune, a pozniej jej wzrok powrocil na niebieskooka - dlatego jakbys mogla, znajdz ja i jesli ci sie uda porozmawiaj z nia. Najlepiej takze bylo aby przyszla do mnie bo takze chce z nia porozmawiac. Jesli bys

sie czegos dowiedziala, prosze poinformuj mnie o tym, marwie sie o nia... A wiem ze kiedys bylyscie przyjaciolkami a przed jej zniknieciem zaczelyscie sie coraz lepiej dogadywac. - powiedziala

- Dobrze sprobuje z nia porozmawiac. - odpowiedziala

- Ciesze sie z tego powodu, a teraz mozesz odejsc, bo mam jeszcze duzo roboty. - dodala, kunoichi juz nic nie odpowiedziala tylko wstala z krzesla i skierowala sie w strone wyjscia, a nastepnie opuscila jej gabinet... Wolnym krokiem schodzila po schodach, wychac tym samym z budynku, ktorym byla siedziba Hokage. Slonce bylo juz wysoko na niebie, opromieniajac swoimi promieniami uliczki w wiosce, nawet te

najciemniejsze. Ludzie krzatali sie po miescie szukajac czegos, lub kupujac cos. Ino rozgladala sie natomiast za dziewczyna w rozowych wlosach, jednak nigdzie nie mogla jej dostrzec. Gdy obeszla cala wioske, zaczynala sie po malu martwic o nia. Ostatnia nadzieja byly pola treningowe, na ktore sie wlasnie kierowala. Na pierwszych dwoch, nikogo nie bylo... a raczej nie bylo, tej ktorej szukala... Gdy dochodzila do pola treningowego numer trzy, z dala dalo sie juz slyszec, jakies uderzenia. Po chwili gdy Yamanaka podeszla blizej, wreszcie ja zobaczyla... stala

przed wielka bala wbita w ziemia i w nia albo kopala z calej sily, albo "przywala"  zacisnieta dlonia. Z kazdym nowym uderzeniem drewno ktore okalalo bale, zaczelo znikac z niej, a pojawiac sie na ziemi...

~ Dawno jej takiej nie widzialam... Z daleka mozna wyczuc ze jest na cos wsciekla. ~ przelecialo przez Ino, ktora na sama mysl przelknela sline, bo dobrze pamietala co sie zazwyczaj dzialo z osoba ktora wchodzila jej w droge, a najczesniej ta osoba byl Naruto albo Sai. Jednak wolnym krokiem zaczela sie zblizac w jej strone. Nagle przez przypadek bladynka nadepnela na mala galazke, lamiac ja tym samym, co odrazu

przykulo sluch Haruno. I nie wiadomo skad Ino przed soba widziala w tej chwili ostrze kunai.

- A to ty. - powiedziala zielonooka, widzac do kogo celuje, nastepnie obkrecila kunai na palcu i wlozyla je tam gdzie jego miejsce.

- Tak to ja. Przyszlam sie przywitac. - dodala usmiechajac sie, ale nie uslyszala odpowiedzi, tylko kolejne uderzenie. Rozowowlosa postanowila nie przejmowac sie niespodziewana wizyta starej przyjaciolki, tylko kontynuowala trening, a raczej wyzywanie sie na biednym drewnianym kolku, ktore nikomu nic nie zrobilo...

- Moze pogadamy. - powiedziala po chwili, jednak po raz kolejny nie dostala zadnej odpowiedzi, co po chwili zaczelo ja irytowac - Sakura! Powiec wreszcie co sie stalo! - dodala nagle polkrzykiem, jednak nie uslyszala kolejnego uderzenia. Haruno usiadla na ziemi i patrzyla sie w martwy punkt. Bladynka przysiadla sie kolo niej. - Co sie stalo? - powtorzyla, chwila ciszy...

- Nic... zupelnie... nic... - mowila cichym tonem, patrzac nie wiadomo gdzie, a po jej policzku po raz kolejny splynela samotna lza

- Mi mozesz powiedziec. - dodala czulym tonem, doskonale wyczuwala ze cos sie stalo w innym wypadku by teraz byla zupelnia inna, bylaby pelna zycia... radosna...

- Powiedzialam juz Hinacie, nie wiem czy zdola mi to przejsc przez gardlo jeszcze. . - powiedziala tym samym cichym tonem

- Jednak jej tu nie ma. Gdyby byla za twoja zgoda pewnie by nam powiedziala co sie stalo, ale ona wroci dopiero za tydzien. A jak narazie, martwie sie o ciebie, tak samo jak Tsunade-sama i pewnie reszta by sie martwila, gdyby cie zobaczyla. Wiec prosze opowiedz mi, a juz nie bede cie nekac. - dodal w jej glosie mozna bylo wyczuc niesamowita troske o nia, widziala jak cierpi... jak cierpi jej serce... i dusza...

- Tsunade tez chciala wiedziec, jednak ja nie dam rady jej juz tego powiedziec... ty powtorzysz jej moje slowa... a ja... a ja... wroce do domu. - powiedziala po chwili zastanowienia, po czym spojrzala sie na bladynke. Ino dopiero teraz zauwazyla slad po lzie, ktora nie dawno potoczyla sie po jej policzku.

- Dobrze. - przytaknela i czekala az Sakura zacznie, zielonooka spogladala teraz na ptaki ktore fruwaly na niebianskim sklepieniu, po kolejnej chwili cisza, zebrala w sobie resztki odwagi, a dlon zacisnela na swojej kremowej spodnicy, pod ktora byly krotkie spodenki. Nastepnie zaczela mowic... Opowiedziala jej wszystko... kazdy dzien spedzony w Hebi... Nawet opisala pocalunki jakimi obdarowywal ja Sasuke... kazdy, nawet najdrobniejszy szczegol... powiedziala takze o swoich ucieczkach... jednak najbardziej ja bolala jak wspominala Uchihe i wszystko co bylo z nim zwiazane... Nie ominelo sie takze bez wzmiance o Suigetsu, Juugo i Karin... takze o nich walce w lesie, gdy zmiezala ze zwojem w strone Suny. A kazdym kolejnym slowem Ino nie wiedziala co powiedziec, byla zaskoczona tym co wlasnie slyszy... nigdy by sie tego nie spodziewala... Nagle poczula jak rozowowlosa zaczyna delikatnie drzec, co prawdopodobnie bylo wywolane bolesnymi wspomnieniami. Chciala to jakos

zatuszowac przed Ino, sciskajac co chwile swoje rece, jednak to nic nie dalo... bo nie tylko jej dlonie drzaly, ale ona cala... Yamanaka widzac to, nie czekala dluzej, az ona cos powie, wstala i pomogla jej takze wstac z ziemi...

- Chodz zaprowadze Cie do domu. - powiedziala i obie ruszyly w kierunku domu zielonookiej. Po jakis dwudziestu minutach wolnym krokiem, doszly. Sakura myslala ze Ino, juz bedzie chciala isc, jednak ona weszla razem z nia do domu i stwierdzila ze jeszcze troche zostanie z nia.

- Usiadz a ja ci zrobie herbaty. - powiedziala blondynka, nadal czulym i troskliwym glosem, Haruno chciala zaprzeczyc i sama zrobic cos do picia, jednak niebieskooka srogo zaprzeczytala, twierdzac zeby sie polozyla, bo to jej dobrze zrobi. Po dluzszych naleganiach z jej strony, zielonooka ustapila i usiadla na kanapie, czekajac az Yamanaka wroci z kuchni... Jednak nawet nie wiedziala kiedy spiaca usunela sie na

najblizsza poduszke i momentalnie zasnela. Gdy po trzech minutach blondynka wyszla z kuchni niosac w rece kubek z cieplym napojem, zobaczyla ze jej przyjaciolka zasnela, polozyla herbate na szklanym stole. A nastepnie wziela koc ktory lezal na najblizszym fotelu i nim ja przykryla. Wziela jakas kartke i dlugopis, i napisala na niej wiadomosc dla spiacej kunoichi... napisala ze jutro do niej przyjdzie... Po czym po cichu wyszla z jej domu w kierunku biura Hokage...

~~**~~

Kilka minut temu, Shizune opuscila na chwile gabinet Piatej i poszla do szpitala, po ponoc potrzebowali jej pomocy. Co wielmozna wykorzystala robiac sobie krotka drzemke, ktora nie byla zbytnio jej dana, bo nagle zbudzilo ja pukanie do drzwi. Lekko podniosla glowe z nad biurka, po czym powiedziala nieprzytomnym glosem "wejsc" w strone drzwi. Po chwili do srodka weszla po raz kolejny dzisiejszego dnia wysoka

blondynka z dosc zmartwiona mina. Na jej widok Hokage jak oparzona podniosla glowe z biurka i wbila w nia swoj wzrok, czekajac na informacje, dotyczace jej uczennicy.

- Nie jest najlepiej. - stwierdzila lagodnie po czym westchnela

- Co masz na mysli? - spytala kobieta

- Niestety jednak na zlamane serce nie ma zadnego lekarstwa, tak samo jak na oszustwo. - odpowiedziala, po czym opowiedziala jej wszystko to co jej kilka minut temu opowiedziala, nawet fakt ze Sakura sie z nim przespala, na koncu dodala - Poraz kolejny ja zawiodl i zostawil. Nie jestem pewna jak sobie z tym poradzi, jednak trzeba jej pomoc. Do tej pory wiemy tylko my dwie a takze Hinata, ktorej powiedziala wszystko jeszcze jak byla w Wiosce Ukrytej w Piasku. - Tsunade zaniemowila... nie wiedziala jak pomoc swojej uczennicy... jednak z tego trzeba bylo ja jakos wyciagnac... wiedzialy o tym obie...